วันพุธ, ตุลาคม ๐๓, ๒๕๕๐

วันเกิด

วันนี้เป็นวันเกิดเพื่อนที่เคยสนิทกัน
แม้ตอนนี้ จะสนิทกันน้อยลง แต่ก็ยังคุยกันได้นะโว๊ยย

ครบรอบยี่สิบขวบ ก็ขอให้ คุณพระ คุ้มครอง คิดหวัีงสิ่งใดก็ขอให้ได้สิ่งนั้น
อยากไปญี่ปุ่น ก็ขอให้ได้ไปญี่ปุ่น อยากเรียน อนาลอก ก็ขอให้ได้เรียนสมใจอยาก

ถ้ามีเวลาว่างก็คิด ถึงคนไกล้ๆตัว ว่าเค้าอยู่สบายดีไม๊
เราจะช่วยอะไรเค้าได้รึป่าว

คนเรามันก็คนเหมือนกันนั่นแหละ แต่ ความคิดความอ่านอะไรมันไม่มีทางเหมือนกันแน่นอน
เอ็งก็ต้อง ดูๆด้วย เริ่มต้นไม่ดี มันแก้กันได้ อย่าถอดใจ นึกถึง หมีพูห์ดิ - Live in the World, and Act Accordingly.

ตอนนี้ เอ็งยัง restart อะไรใหม่ได้เรื่อยๆ ข้างหน้า มันก็จะยากขึ้นนะ เอ็งมีสิทธิเลือกที่จะไปทางที่เอ็งอยากไป เอ็งทำมันได้ ก็ดูด้วย ว่ามันทำร้ายใครรึป่าว โดยเฉพาะคนไกล้ตัว คนไกล้ชิด คนที่แบ่งออกซิเจนกันใช้อยู่ทุกวัน นะเป็นไงมั่ง

ปัํญหามันไม่หายไปนะ เหมือนกฎอนุรักษ์พลังงาน เอ็งไม่แก้ปัญหา ใครซักคน ก็ต้องทำ ไม่งั้น ปัญหาจะคงอยู่ตลอดไป (ซักที่หนึ่ง)

สุดท้ายแล้ว ก็ อยากให้ทุกๆคน ที่เข้ามาอ่าน มีสามอย่างในตัวเองคือ
1. วิจารณญาณ ที่จะรับเรื่องราวอะไรก็ตามเข้า มาใส่หัว(กบาล) ดูด้วย ว่าอันไหนจริง อันไหนไม่จริง หรืออันไหน ทีจริงทีเล่น ไม่งั้น จะเปลืองพี้นที่หัวเปล่าๆปี้ๆ
2. คิดวิเคราะห์ ผิด-ชอบ ชั่ว-ดี แยกให้ออก อย่าให้สิ่งแวดล้อมพาไปในที่ที่ไม่อยากไปตอนแรก
3. แสดงออกอย่างรับผิดชอบ อันนี้มีปัจจัยมาเกี่ยวเยอะแยะ ที่สำคัญคือ เราต้องมีจุดยืนที่มั่นคง อย่าไหลตามน้ำ ไม่งั้นเราจะกลายเป็นเครื่องมือ มันจะดูไม่ดีนะ

สุดท้ายขอบ่นหน่อยว่าช่วงนี้ปัญหาเด็กตีกัน เยอะเหลือเกิน ... ทำไงจะให้มันมีน้อยลง ใครคิดไ้ด้ เอามาบอกกันบ้างนะ

๒ ความคิดเห็น:

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

อยากมีคนเขียนบล็อกถึงบ้างจังว่ะ

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

ขอบใจมากน่ะ ที่ยังจำวันเกิดได้ แหมๆ จำได้ก็ไม่ยอมบอก เราขอโทษเจงๆ ที่จำไม่ได้ นึกได้อีกทีก็เลยไปนานพอสมควร เลยไม่กล้าไปบอกและ

ขอบใจมากๆสำหรับคำอวยพร และคำแนะนำต่างๆที่ให้ไว้

อย่าเครียดกับชีวิตมากน่ะ บางทีเห็นแล้วก็เป็นห่วงเหมือนกัน

หวังว่าเราคงใช่คนที่นายเขียนบล็อกให้ (แอบดีใจ รู้สึกมีค่าว่ะ มีคนมาเสียเวลาเขียนบล็อกให้คนอย่างกูด้วย)

สุดท้ายนี้ ขอให้กูได้ไปญี่ปุ่นจิงๆ เหอะ analog คงไม่ไหวว่ะ ดูท่าจะไม่รอด ไม่ได้เปิดก้ดีแล้ว




ท้ายสุดนี้ ขอให้นายโชคดี ประสบความสำเร็จในสิ่งที่หวัง เรารู้ว่านายนั้นจริงจังกับชีวิต (ที่จริงแล้วก็เป็นสิ่งที่ดีน่ะ) แต่อย่าให้มันเครียดมากไป (บางทีมันน่ากัว 555+)
จำคำประธานภาคเอาไว้ว่า "???ไม่เครียด ???ไม่เครียด"

ถึงไม่ค่อยได้คุยกัน แต่ยังงัยเราก้เพื่อนกันเสมอน่ะ คุยกันได้ตลอด