หายหน้ากันไปหลายวัน จนขนาดต้องมีคนโทรไปถามว่าสบายดีไม๊
จะไม่รับโทรศัพท์ ก็ไม่ได้ มันไม่โชว์เบอร์
พอรับ ก็ นาทีละสามสิบบาท
ถ้าคิดเป็นเงิน Euro ก็นิดเดียว ไม่ถึงยูโร ต่อนาที
เมื่อเช้าว่าจะเข้าเรียน ภาษาเยอรมัน ตอนแปดโมง เดินไปถึงห้อง มันแปดโมงครึ่งแระ
เลยคุยกะไอ้ภูว่า อาทิตย์หน้าก็ได้ วันนี้เห็นห้องแล้ว อย่างน้อยก็มาถึง
ห้องเรียนที่นี่ ไม่มีช่องที่ประตูให้แอบส่องเลย เลยไม่รู้ว่าาข้างในเค้าเรียนกันหรือยัง สรุปก็อาทิตย์หน้าดีสุด
วันนี้ไปหา Frau Lauer เอาของขวัญไปให้เค้า ตื่นเต้นกันใหญ่ เค้าบอกว่าห่อสวยดี (ไม่ได้ห่อเอง)
มาเช็คอุปกรณ์ที่โต๊ะทำงาน ของเยอะมาก คงต้องใช้เวลาเป็นวัน
เดี๋ยวเที่ยวกลับไปผัดหมูกิน ซื้อมาไว้ เมื่อห้าวันที่แล้ว กลัวอดตายเพราะร้านค้าาปิด Easter
เอาเข้าจริง คนหนีไปเที่ยวซะงั้น
เท่านี้แหละ
๒ ความคิดเห็น:
ถ่ายรูปมีสาระดี บรรยายเป็นshotเลย
เหนอาหารการกินแกแล้ว นึกถึงตอนไปเมกาเลย
แนวเดียวกัน ยิ่งบอกว่าซื้อไส้กรอกลดราคา
เพราะใกล้หมดอายุเนี่ย ชัดเลย เปนเหมือนกัน
ในตู้เย็นเรานี่มีแต่ของsale 55+วิถีชีวิตเมืองนอก
สู้ๆล่ะ ถ่ายรูปมาอีก ชอบๆ
Take Care
แนะนำว่าพอกลับมาให้รวมเล่ม ตีพิมพ์ ขาย!!
ปล.มีคนโทรข้ามแดนไปหาเลยเหรอเนี่ย
แสดงความคิดเห็น